Paczków nigdy nie należał do elity najbogatszych miast, ale jego mieszkańcom zależało na dobrej edukacji młodego pokolenia. Mieszczanie z uporem dążyli do przekonania władz zwierzchnich o słuszności inwestowania w nową szkołę w Paczkowie.
Na radzie miejskiej 1 lutego 1870 roku, 16 głosami przeciwko 1, uchwalono decyzje o urządzeniu pełnego gimnazjum. Zgodnie z wcześniejszą uchwałą magistratu miało to być gimnazjum katolickie.
Otwarcie szkoły (początkowo był to budynek przy ul.Kołłątaja 2) i wprowadzenie nauczycieli odbyło się 3 października 1870 r. Po egzaminie wstępnym, który odbył się 30 września i 1 października, przyjęto do szkoły pierwszych 94 uczniów. Budowa właściwego budynku gimnazjalnego przebiegała przez około 2 lata. Jego usytuowanie budziło zastrzeżenia, gdyż wymagało rozbiórki części bezcennego muru obronnego miasta i kilku małych domków mieszczańskich. Zabrakło również miejsca na obiekty sportowe przy szkole.
15 marca 1875 roku 256 uczniów przeprowadziło się do nowo wybudowanego obiektu szkolnego przy ulicy Kołłątaja 9 i wypełniło przestronne korytarze i sale lekcyjne, które zaprojektował królewski mistrz budowlany Renter. Uczniowie stanowili wielonarodowościową grupę, byli wśród nich: Niemcy, Żydzi, Polacy. Dokumentacja szkolna wymienia brzmiące znajomo nazwiska nauczycieli i uczniów, np. L.Stempniewicz, K. Sedlaczek, Malinowski Xawery i jego brat Adalbert, hrabia K. Wawelski, A. Karteczko, R. Kowalski itd. Ciekawostką jest osoba księcia Olgierda Czartoryskiego, również absolwenta naszej szkoły. Zróżnicowanie dotyczyło również wyznań, ponieważ księgi zawierają informacje o zajęciach religii dla katolików i protestantów.
Dzisiejszy kształt budynku nie w pełni odpowiada konstrukcji z XIX wieku, gdyż już w latach 1935-36 nastąpiła przebudowa szkoły. Na miejsce otwartego ogrzewania szkoły wprowadzono ogrzewanie parowe, całe drugie piętro otrzymały nauki przyrodnicze. Odnowiono kaplicę i aulę, przez co uzyskano nowe pomieszczenia. Kaplicę wyposażono we własne organy, a aulę w fortepian koncertowy, który jest do dziś.
Nowy rok szkolny 1945/1946 rozpoczął się uroczystym nabożeństwem, pierwszym zebraniem młodzieży i rodziców w auli. Z dniem 18 sierpnia 1945 roku obowiązki organizatora i dyrektora Państwowego Liceum i Gimnazjum Koedukacyjnego w Paczkowie objął Franciszek Nieć. Początkowo grono nauczycielskie tworzyli też Alojzy Nowara i Jan Mydlarz. W październiku przyszedł nauczyciel religii ks. Franciszek Siekierski, z czasem Stanisław Iskra (nauczyciel śpiewu ze szkoły powszechnej) i Zofia Nowara (nauczycielka języka francuskiego). W listopadzie 1945 roku działał już w pełni zorganizowany Komitet Rodzicielski, wspólny dla szkoły powszechnej i gimnazjum. W 1946 roku miała miejsce reforma szkolna, która czteroletnie gimnazjum przekształciła w trzyletnie. To wówczas zorganizowano klasę wstępną (program dla niej był taki, jak dla klasy siódmej szkoły powszechnej). Rok 1947 przyniósł kolejne zmiany, ponieważ 15 września utworzono obok już istniejącego tzw. Gimnazjum Handlowe. Dyrektorem Gimnazjum i Gimnazjum Handlowego był Franciszek Nieć. Istniał ponadto wieczorowy kurs prywatny dla starszych eksternów z zakresu
dawnych 4 klas gimnazjalnych. Pod koniec roku szkolnego uczestnicy kursu składali przed komisją tzw. małą maturę.
W 1948 roku w gmachu szkolnym mieściły się: Szkoła Ogólnokształcąca stopnia licealnego (klasy VIII, IX, IXa, X) oraz Liceum Administracyjno-Handlowe I stopnia. W latach pięćdziesiątych po zmianach kadrowych stanowisko dyrektora objął Edward Dengler, wraz z nim przyszło do szkoły pięciu nowych nauczycieli. Kiedy przed szkołą stanęło widmo jej likwidacji, stanowisko dyrektora 1 sierpnia 1952 roku powierzono dr Ludwikowi Gwoździowi. Nadal czynne są 4 klasy Liceum Ogólnokształcącego (VIII, IX, X, XI), zlikwidowano natomiast liceum Administracyjno-Handlowe.
Rozpoczął się proces znaczących zmian. Wiosną 1953 roku rozpoczęto energiczna akcje rekrutacyjna do klasy VIII (odpowiedzialny był za nią m.in. K.Dabrowski). przyniosła ona owoce w podwojonych oddziałach klasowych i liczbie ok. 200 uczniów. Z grona nauczycielskiego wybrano trójkę, której zadaniem było lustrowanie kina i zabaw publicznych.
Lata sześćdziesiąte przyniosły nowe reformy. W roku 1963 szkoła przeładowana jest młodzieżą, ale kadra jest niekompletna. Dwuzmianowe nauczanie (nauczyciele pracowali nawet po 35 godz.
tygodniowo), odejście doświadczonych nauczycieli i odmłodzenie kadry dezorganizowało nieco pracę. Jednak pozytywne wyniki klasyfikacji i egzaminów dojrzałości są dowodem przezwyciężania trudności. Zorganizowano
dożywianie dla młodzieży, wprowadzono do programu naukę prac ręcznych (utworzono 2 pracownie, zakupiono narzędzia stolarskie i maszyny do szycia), system klasowo-gabinetowy (utworzono istniejące do dzisiaj klasopracownie).
W 1970 roku do liceum przeniesiono ze Szkoły Podstawowej nr 2 Szkołę Przysposobienia Rolniczego.
Kolejna innowacją zasad było ogłoszenie, że w roku szkolnym 1973/74 uczniowie ósmych klas będą przyjmowani do szkoły bez egzaminów. W tymże roku wprowadzono również zróżnicowanie profilu klas. Powstała zatem klasa o profilu podstawowym, humanistycznym i matematyczno-fizycznym.
Na Radzie Pedagogicznej z dnia 13 marca 1973 roku ustalono, że lekcje rozpoczynać się będą meldunkiem
o gotowości klasy do zajęć a kończyć odśpiewaniem pieśni, obowiązkowo wprowadzono również ćwiczenia śródlekcyjne i pracę społeczną. W tym też roku ustalono 14 października Dniem Patrona Szkoły. Natomiast 1 września 1978 roku wizytator Pilch podziękował za długoletnia prace dr Ludwikowi Gwoździowi i przedstawił nowa dyrekcję: dyrektora Eugeniusz Soszka i zastępcę Mieczysława Gawina.
Początek lat osiemdziesiątych to kolejna próba wprowadzenia zmian, a m. in. wolnych sobót, wznowienie egzaminów wstępnych do liceum. Ostatecznie uchwałą Rady Pedagogicznej z dnia 15 maja 1986 roku do przedmiotów obowiązujących w klasie I dołączono ochronę i kształtowanie środowiska, a do klasy IV – religioznawstwo. Już po roku zmiany programowe dotyczyły większości przedmiotów nauczania.
W roku 1990, kiedy uczniowie rozpoczęli naukę 1 września, czekał na nich nowy system ocen (celujący, bardzo dobry, dobry, dostateczny, mierny, niedostateczny).
Wprowadzono religię (uczniowie sami decydowali o uczestnictwie uczestnictwie zajęciach), a w 1991 roku rozpoczęte zostały lekcje języka angielskiego. Z przyczyn finansowych wprowadzono opłatę za świadectwa, legitymacje szkolna i czesne z przeznaczeniem na potrzeby szkoły. Decyzją Rady Pedagogicznej z 29 sierpnia 1991 roku z powodów oszczędnościowych zmniejszono liczbę godzin w każdej klasie o 4, ograniczono koszty administracyjne. W roku 1993 musiano zrezygnować z zajęć pozalekcyjnych (działa kilka kółek bezpłatnych), organizowania zastępstw, ograniczenia podziałów na grupy, brak wystarczających środków na remonty, opał, stypendia. Pomimo tego proces dydaktyczny realizowany był prawidłowo, opracowano statut szkoły, który został zatwierdzony 16 kwietnia 1993 roku. Ograniczono lekcje wychowawcze do ½ godziny tygodniowo, problemem było zapewnienie odpowiedniej temperatury w budynku.
Zespół Szkół w Paczkowie powstał 01 września 2002 roku z połączenia szkół wchodzących w skład Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Paczkowie, tj. Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej dla młodzieży oraz Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych, ze szkołami wchodzącymi w skład Zespołu Szkół Zawodowych w Paczkowie , tj. Technikum Ekonomicznego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej.
Obecnie Zespół Szkół w Paczkowie skupia następujące typy szkół:
- liceum ogólnokształcące,
- liceum ogólnokształcące dla dorosłych,
- technikum,
- szkoła branżowa.
